حمیدرضا کرمی

نمایه:

حمیدرضا کرمی (۱۳۴۸، ایران) کیوریتور، محقق، مشاور هنری، مترجم، نویسنده، مدرس و هنرمند تجسمی است. وی دارای مدرک لیسانس عکاسی (1385) و فوق لیسانس فلسفه هنر (1389) از دانشگاه هنر تهران است. وی از سال 1379 فعالیت هنری خود را در زمینه های عکاسی، نقاشی، ویدئوآرت و اینستالیشن آغاز کرده و آثار خود را در ده ها نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از ایران عرضه کرده است. او به عنوان کیوریتور ده ها نمایشگاه از آثار هنرمندان مدرن و معاصر ایرانی در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به ترجمه و نوشتن نقد و مقاله در زمینه هنر برای نشریات و فهرست هنرمندان و همکاری در تدوین دایره‌المعارف هنر سه جلدی رویین پاکباز اشاره کرد. او همچنین در میزگردها و میزگردها درباره هنر معاصر و مدرن ایران و منطقه سخنرانی کرده و در آن شرکت کرده است. وی از سال 1392 تا به امروز به عنوان مدرس مدعو در دانشگاه هنر تهران تدریس می کند. او در تهران زندگی و کار می کند.

سفر هنری:

سفر این هنرمند با کاوش پویا در رسانه‌های مختلف، از جمله عکاسی، نقاشی، سرامیک، مدیا ترکیبی و کلاژ مشخص شده است. این تطبیق پذیری به او اجازه می دهد تا مرزهای اشکال هنری سنتی را کنار بگذارد و بافت، فرم و ترکیب بندی را آزمایش کند. محور کار او درگیری عمیق با هویت، جنسیت، و شرایط سیاسی-اجتماعی است. از طریق این مضامین، هنرمند هنجارهای اجتماعی را به چالش می کشد، درک خود و دیگری را زیر سوال می برد، در حالی که به پویایی های فرهنگی و سیاسی گسترده تر نیز می پردازد. تمرین او ملاحظات زیبایی‌شناختی رسمی را ادغام می‌کند و از رنگ، ساختار و لایه‌بندی برای خلق قطعات فکربرانگیز و جذاب بصری استفاده می‌کند که روایت‌های شخصی را با مسائل جهانی ادغام می‌کند.

آثار قابل توجه:

شرکت در پروژه جهانی «زمین مشترک» از کارهای شاخص حمیدرضا کرمی است. این پروژه جهانی که در سال 2000 در مقر سازمان ملل ارائه شد، یک ابتکار بلندپروازانه و نمادین با هدف تقویت گفتگو، تفاهم و همکاری در میان فرهنگ ها و ملل مختلف بود. این پروژه هنرمندانی را از سرتاسر جهان گرد هم آورد تا آثاری خلق کنند که به موضوعات صلح، وحدت و بشریت مشترک می‌پردازد و با مأموریت سازمان ملل متحد برای ترویج همکاری بین‌المللی و حل مناقشه همسو می‌شود.

این پروژه از طریق رسانه‌های هنری مختلف، از جمله هنرهای تجسمی، اینستالیشن‌ها و اجراها، به‌رغم تفاوت‌های فرهنگی، سیاسی و جغرافیایی، به دنبال برجسته کردن اشتراکات میان مردمان مختلف بود. بر قدرت هنر به عنوان یک زبان جهانی که قادر به فراتر رفتن از موانع، تقویت همدلی و حمایت از تغییرات اجتماعی است، تأکید می‌کرد. پروژه Common Ground نمادی از نقش سازمان ملل به عنوان فضایی برای همکاری جهانی است و از رهبران جهان و شهروندان می خواهد تا در مورد مسئولیت های مشترک در جهت ساختن آینده ای صلح آمیز و عادلانه تر فکر کنند. این پروژه با نمایش این آثار هنری در قلب دیپلماسی جهانی، بستری را برای هنرمندان فراهم کرد تا در گفتگوهای انتقادی پیرامون صلح، هویت و همبستگی مشارکت کنند.